PRODITOR

PRODITOR

apud Athenienses morte multatus est, neque intra Articae fines sepultus et bona illius publicata: ex Lege, Ε᾿άν τις ἢ πὁλιν προδιδῶ, ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ, κριθέντα εν δικαςτηρίῳ, αν

καταγνώςθῃ, μὴ ταφῆναι εν τῇ Α᾿ττικῇ: τὰ δὲ χρήματα αὐτοῦ δημόσια εἶναι, memoratâ Xenophonti, Ε῾λλην. l. 1. Unde Lycurgus contra. Leocr. Athenien ses fuisse solitos eos θανάτῳ ζημιοῦν eorumque cadavera ἐξορίζειν ἔξω τῆς Α᾿ττικῆς, inquit: Thucydidesque propterea Themistoclis ossa clam in Articam illata refert. l. 1. Οὐ γὰρ ἐξῆν θάπτειν, ὡς ἐπὶ προδοσίᾳ φεύγοντος. Cenotaphia tamen poterant iis exstrui, intra Articae fines, sed impositâ tumulo cruce: observante Marcellinô in vita Thucyd. quod in hostium tumulis in usu habuisse videntur Graeci, ut apparet ex Epigramm. Graeco ubi T. Quintus Flaminius Alcaeo Poetae, qui gloriam fugati Philippi Maced. Regis suis adscribebat Aetolis, rescripsit, in his tumulis ei crucem paratam esse; nempe propter illa ἰκρία, quae hostium tumulis imponebantur et crucis vicem praestare poterant. Ita autem Flaminii verba sonant,

Α῎φλοιος καὶ ἄφυλλος, ὁ δοιπόρε, τῷ δ᾿ ἐπὶ νώτῳ

Α᾿λκαίῳ ςταυρὸς πήγνυται ἠλίβατος.

Eâdem multabatur poenâ, qui suppetias vel verbulô Proditori tulisset. Similiter capite sanctum est in Proditores castelli aut navis, aut exercitus, ex Lege Lysiae εν τῷ κατὰ Φίλωνος δὸκιμασίας non indictâ. Quinetiam Proditores aliarum Civitatum Atticae finibus arcebantur: si intrâssent, non secus ac in homicidas animadv ertebatur et capite plectebantur iuxta legem, cuius meminit Dinarchus contra Demosth. Imo cum accusatus quis esset Proditionis, quamquam nondum con victus, habebatur in vinculis, ut constat e iureiurando Senatus Quingentorum, apud Demosthenem in Timocratea: Unde tales in vinculis causam dicebant, utidem ibid. paulo post docet, et ex Canoni Psephismate, quod legitur apud Xenophontem loc. cit. patet. Vide Sam. Petitum, Comment. in LL. Attic. l. ult. et supra voce Praeco. Apud Romanos eôdem, quô reliqua Maiestatis crimina, Proditio vindicata est supplicii genere. Vide Rosin. Antiqq. Rom. etc. uti de posteris eorum, supra aliquid voce Honor. Virilitatem iis Moscos adimere solitos, dicemus infra, voce Virilitas: inuncare, Hungaros Turcasque Lemmate Uncae manus.